Claude Lanzmann – wat een leven!

 In 1977, na jaren speurwerk, krijgt Claude Lanzmann via via het adres van Abraham Bomba, voormalig kapper in Treblinka. Hij woont in New York, in de Bronx. In het vervallen, beroete gebouw op dat adres treft hij hem niet aan, een schoenlapper in de buurt helpt hem verder en Lanzmann zoekt alle kapperszaken af die […]

De kunstenaar aan de macht – in Reykjavik

‘Kunstenaars en intellectuelen nemen de macht over’ – zo luidde de titel van het eerste debat van de 5e Assises Internationales du Roman in Lyon. Het is geen fictie: in Reykjavik, IJsland won De Beste Partij vorig jaar de verkiezingen. De partij werd in 2009 opgericht door Jón Gnarr, tot dan komiek, acteur, filmmaker en […]

Jean-Christophe Rufin en Al Quaida

Jean-Christophe Rufin is schrijver en essayist, lid van de Académie française, maar ook arts, politicus en racismedeskundige. Als onderhandelingsspecialist op het gebied van terrorisme en ontvoeringen slaagde hij er meermalen in gijzelaars vrij te krijgen, tijdens de Balkanoorlog bijvoorbeeld. Onlangs sprak hij zich publiekelijk uit tegen de internationale actie in Libië ter bescherming van de […]

Emmanuel Carrère over 'Andere levens dan het mijne'

In zijn lichte appartement vlakbij het Gare du Nord in Parijs zet Emmanuel Carrère koffie, neemt een pakje aan, fluit een deuntje, verwelkomt de werkster. Ontspannen, op zijn gemak, vrolijk – dit is een man die goed in zijn vel zit, die zijn leven op orde heeft, die weet waar hij staat in de wereld.  […]

Amin Maalouf: de Arabische wereld verandert van millennium

Hun leven is veranderd, ze zijn trots, er is hoop. Vorig jaar nog zei Andrée Maalouf tegen haar man Amin dat de hele wereld in beweging was, vooruitgang boekte, behalve dat deel van de wereld waar zij vandaan komen. Inmiddels is alles anders, ook in Parijs, waar ze al meer dan 30 jaar wonen. In […]

René de Obaldia: De Graf Zeppelin of De lijdensweg van Emile

Emile is een verzekeringsman, een man met een ‘eeuwig paar handschoenen’, een hoed en een plu, een smetteloos vest en een das met een dasspeld, ‘een man van zekerheden, stomvervelend’. Ongeliefd bij zijn collega’s legt hij papieren op volgorde en sorteert systeemkaarten. Bovendien is hij bijziend. Iemand kan ‘op spuugafstand’ vermoord worden zonder dat hij […]

HHhH

‘Himmlers Hirn heisst Heydrich’. Dat is de betekenis van de opvallende titel HhhH, de roman van de Franse auteur Laurent Binet (1972), die vorig jaar de Prix Goncourt du premier roman kreeg. Het boek draait om Reinhard Heydrich, een van de gevaarlijkste SS-ers van het Derde Rijk, chef van de Gestapo en van de geheime […]

Europese leestips!

De longlist voor de Europese Literatuurprijs is vandaag bekend gemaakt. Het zijn uitstekende leestips voor wie op zoek is naar een goed boek! De volgende twintig titels zijn genomineerd:  ∙ Jij en ik door Niccolò Ammaniti, vertaald uit het Italiaans door Etta Maris (Lebowski) ∙ Staal door Silvia Avallone, vertaald uit het Italiaans door Manon […]

'De toekomst is aan de culturele consumptie'

,,Al aan het eind van de vorige eeuw had ik het gevoel dat de wereld ging ontsporen. Daarom schreef ik mijn boek over identiteiten. Na het einde van de Koude Oorlog hebben we de kans voorbij laten gaan iets nieuws in het leven te roepen, zoals na eerdere grote conflicten. Het verdrag na de Eerste […]

Marie NDiaye over Drie sterke vrouwen

Spreek met Marie NDiaye over het Corbusierhuis in Berlijn, waar ze me ontvangt, over de Teufelsberg waar ze op uitkijkt of over haar dochter die hier architectuurstudente is, en ze is vrolijk en welbespraakt. Breng het onderwerp van gesprek op haar werk en haar gezicht betrekt, haar flux de bouche droogt op in aarzelende formuleringen. […]

Paramaribo brasa!

,,Ach schat”, zegt Cynthia McLeod als ik haar bel, ,,ik ben net uit het ziekenhuis, de stadswandeling gaat dit jaar niet door”. Jammer, de wandelingen die Suriname’s beroemdste schrijfster geeft in het centrum van Paramaribo zijn vermaard. Je leert in één klap alles over de geschiedenis van het land en de hoofdstad, huizen en gebouwen […]

Stéphane Audeguy en de anderen

Stel dat de doden onzichtbaar om ons heen zweefden, dat ze over onze schouder meekeken, ons onhoorbaar becommentarieerden, ons tegenspraken en ons voortdurend een lesje geschiedenis zouden geven. Dat zijn tachtig miljard doden, waarbij ‘de zeven miljard van degenen die men de levenden noemt weinig voorstellen’, schrijft Stéphane Audeguy in zijn recent vertaalde roman Wij, […]