Manosque, festival Les Correspondances
,,Mijn vader nam me mee naar de film”, zingtzegt Marie Modiano in een klein sfeervol zaaltje in Manosque, ,,het was een film over Popeye the Sailorman, voor vier jaar en ouder. Zo oud was ik nog niet. Mijn vader wist de dame achter de kassa te overtuigen. Ik kreeg een zak kleverige snoepjes. ” Sindsdien was naar de film gaan haar favoriete bezigheid: naast haar vader zitten, in het donker, met heerlijkheden onder handbereik – wat wil een meisje nog meer? Marie Modiano, dochter van de Nobelprijswinnaar, schrijft, dicht en zingt voor een publiek dat aan haar lippen hangt.
Het is maar een van de vele optredens en voorstellingen die dezer dagen plaatsvinden in het Zuid-Franse stadje Manosque, geboorteplaats van de Franse schrijver Jean Giono en thuisstad van het literaire festival Les Correspondances, opgericht en geprogrammeerd door Olivier Chaudenson en Evelyn Prawidlo. De topauteurs van deze rentrée treden er op, Kamel Daoud spreekt over zijn nieuwe roman Zabor ou les psaumes; Clément Bénech en François-Henri Désérable treffen elkaar in een geestig amicaal gesprek over hun nieuwe boeken; de gezusters Berest spreken over hun coup de foudre voor hun overgrootmoeder Gabriële Buffet, de minnares van de kunstenaar Françis Picabia. Alles in de openlucht, hetzij op de pittoreske Place de l’Hôtel de Ville, hetzij op de Place Marcel Pagnol. Er zijn steevast veel te weinig stoelen.
Het avondprogramma speelt zich af in het Théâtre Jean-le-Bleu. Zevenhonderd man luisteren naar actrice Cathérine Frot (recent nog te zien in de film Sage Femme) die de Amerikaanse brieven van Nathalie Sarraute aan haar ‘petit chien loup’ ten gehore brengt. Een dag later leest Pierre Baux magistraal de brieven van Henri Michaux, waarin hij op honderd manieren aangeeft dat hij écht écht geen zin heeft in alles waar de buitenwereld hem op wil trakteren.
Het lijkt weer of ‘tout Paris’ naar dit charmante Provençaalse stadje is toegetrokken. Om de zomer nog even te verlengen. Om alle collega’s te zien van uitgeverijen, literaire festivals, allerhande media. Om de voorzet van Les Correspondances te beluisteren, een goede neus als ze altijd hebben als het gaat om het ontdekken van dé nieuwe talenten van het seizoen. Ik heb er afgesproken met festivaldirecteuren die wel oren blijken hebben naar participatie van Nederlandse en Vlaamse auteurs op hun festival.
En inderdaad, ook dit jaar is het heerlijk nazomerweer. Als we worden opgehaald om weer naar het vliegveld te rijden, drukt de chauffeur die ons op de heenweg ophaalde ons nog even zijn CD in de hand. Hij is rockmusicus zoals velen die dit weekend voor het festival werken. Kijk even naar de titel van het vierde nummer, zegt hij.
Tussen alle Franse titels is er een in het Nederlands: ‘Lekker in de zon’.