Les Cowboys van Thomas Bidegain
Vanaf donderdag draait Les Cowboys in de bioscoop in Nederland, vanaf morgen kan het Franse publiek de film gaan zien. De Fransman Thomas Bidegain tekent met Les Cowboys zijn debuut als regisseur. Voordien werkte hij, als scenarioschrijver, meer dan tien jaar samen met filmmaker Jacques Audiard. Samen maakten ze bijvoorbeeld Un prophète, De rouille et d’os en Dheepan.
Les Cowboys is een prachtige, geweldig geacteerde, intrigerende film die niet actueler kon zijn. In een Frans dorpje, wiens inwoners ervan houden zich bij tijd en wijle als cowboy uit te dossen en feest te vieren, verdwijnt een jong meisje, Kelly, spoorloos. We zien haar, in het begin van de film, dansen met haar vader (François Damien), die van onder zijn cowboyhoed, trots op haar neerkijkt. Ze verdwijnt uit beeld, bijna uit de film en komt pas helemaal aan het eind nog even terug. Het meisje blijkt vertrokken met haar geradicaliseerde moslimvriend, van wiens bestaan haar ouders niet op de hoogte waren. Ook met haar vriendinnen bleek ze al tijden nauwelijks meer contact te hebben.
Het eerste deel van de film draait om de vader, die op zoek gaat naar zijn dochter, in de overtuiging dat ze ontvoerd is, of gehersenspoeld. Zijn wanhoop, zijn angst, zijn eindeloze doorzettingsvermogen tot aan zijn dood, gaan door merg en been. Haar moeder kan er beter mee uit de voeten. In het tweede deel van de film verschuift het perspectief naar de zoon, de jongere broer van Kelly, schitterend gespeeld door Finnegan Oldfield. Hij is zwijgzaam maar net zo onverzettelijk als zijn vader, onderneemt reizen naar het Midden-Oosten, ontmoet een handelaar in dubieuze zaken (mooie rol van John C. Reilly) en zoekt net zolang door totdat hij ieder spoor van zijn zus heeft afgevinkt.
Bij zijn bezoek aan Amsterdam, ter gelegenheid van de première van Les Cowboys, raakte Thomas Bidegain niet over zijn film uitgepraat, hoewel hij al weken de wereld rondreist om erover te vertellen. Ja, de film pakt een heel actueel onderwerp bij de kop, maar hij had het idee al vier jaar geleden, toen de vluchtelingen uit Oost-Europa een hot item waren. Hij hield altijd al van westerns en in zijn film heeft hij de traditionele rol van de indianen vervangen door die van djihadisten. En inderdaad, het gaat niet specifiek over een jong meisje dat er vandoor gaat met een jihadist, maar in bredere zin over hoe het voelt als je kind opgroeit en zijn of haar eigen leven gaat leiden – dat is een pijnlijk proces. Bidegain werpt en passant een liefdevolle blik op zijn zoon, die momenteel in Nederland, aan de Rietveldakademie studeert.
