Joël Dicker over Het boek van de Baltimores
Sommige boeken zijn wijzer dan hun auteurs. In het geval van Joël Dicker lijkt het omgekeerd te zijn. Het boek van de Baltimores is een lekkerepageturner, waarbij ik mijn potlood voor het aanstrepen van mooie zinnen of originele gedachten niet vaak nodig had. Maar ons gesprek is van een ander kaliber. Bedachtzaam, zijn woorden wegend, precies formulerend geeft Joël Dicker (1985) antwoord in zijn Amsterdamse hotel.
Dicker groeide op in een joods gezin in Genève, bracht zijn zomervakanties door in het Amerikaanse Maine en studeerde rechten. Een kantoorbaan verveelde hem al gauw. Ambitieus? Ja, dat is hij. Van kinds af aan wilde hij schrijver worden en wel een die door zoveel mogelijk mensen gelezen zou worden. Dat is hem gelukt. Miljoenen mensen lazen zijn thriller De waarheid over de zaak Harry Québert. En nu is er zijn net in het Nederlands vertaalde roman Het boek van de Baltimores. Zwitserland koestert hem, hij werd een merk, in één adem genoemd met Roger Federer.
