Bovary21 – Emma Bovary aan het begin van de 21e eeuw
Essay, blog, reflectie op de consumptiemaatschappij, hilarische dialoog met een verre fictieve voorouder – dat alles is Bovary21, een bizarre roman van Georges Lewi, verschenen bij de onbekende uitgeverij François Bourin. Het boek speelt met tijd en plaats, gooit allerlei vocabulaires door elkaar, ontregelt en boeit. De vertelster is Emma7, de zevende nakomeling van Emma Bovary, die, als bekend, in Flauberts boek zelfmoord pleegde door arsenicum te nemen. Nummer één tot en met zes – allemaal zijn ze op hun 27e om het leven gekomen. Ze horen tot de fameuze club van 27, met Kurt Cobain, Jimi Hendrix en Jim Morrison. Emma7 is zich ervan bewust dat haar eenzelfde lot beschoren zou kunnen zijn. In een groot deel van het boek richt ze zich in de jij-vorm tot haar oermoeder, ze kent iedere zin uit Madame Bovary en refereert er in haar tekst voortdurend aan. Alle zinnen uit de roman echoën na in dit boek.
Bovarysme – in onze tijd geldt het als een fenomeen dat bij jonge mensen wordt geconstateerd, een gevoel van onbehagen, ontevredenheid, het idee niet te voldoen aan de hoge verwachtingen die men van zichzelf heeft, onvrede over het idee dat men niet op zijn merites wordt geschat. Het kind is opgevoed als prinsje, hij wordt geprezen, er wordt naar hem geluisterd, autoriteit is uit den boze. Dan komt de kennismaking met de maatschappij hard aan.
Emma7 is een kind van haar tijd: ze is een kei in marketing, is ideeënrijk en beheerst alle verkooptechnieken tot in de puntjes. Als stagiaire bij Gody (een wereldwijde fabrikant van blikjes te zoete frisdrank), zet ze in opdracht van haar baas Charles een nieuwe ‘duurzame’ verkooplijn uit, waarmee de blikjes een zogenaamd groen imago zullen krijgen. Er is uiteraard niets duurzaams, laat staan iets groens aan het produkt – het gaat om de winst, de verkoop, de marge. Langzamerhand komt Emma7 terug van haar gewetenloze marketingtechnieken. Ze doet ervan verslag ophaar wereldwijd gelezen blog en neemt zo het voortouw in een proces van bewustwording van haar generatie.
In die blogs karakteriseert ze haar tijdgenoten, ‘les nouveaux Bovary’, geboren rond 1990, groot geworden met wikipedia en google, zonder enig historisch besef, onzeker en zoekend naar houvast. En toch – wat is er nu écht voor nieuws onder de zon? Haar Charles lijkt precies op de Charles van haar verre voorouder, en ook de charmante Rodolphe is niets veranderd. Emma7 mag dan duizenden vrienden hebben op facebook en honderdduizenden volgers op twitter – veel gelukkiger is ze niet. Bovary21 is geestig én verontrustend, hilarisch én to the point.
George Lewi, Bovary21, Editions François Bourin.
